Akman, BurcuKaya, Ahmet Turan2024-10-292024-10-2920232587-0262https://doi.org/10.4274/nkmj.galenos.2023.31644https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1262977https://hdl.handle.net/20.500.11776/13604Amaç: Hiatal herninin (HH) Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) hastalarının bilgisayarlı tomografi (BT) bulguları, BT-şiddet skorları (BT-ŞS), yoğun bakım ünitesine (YBÜ) yatış ve ölüm oranları üzerindeki etkisini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız Temmuz-Ekim 2021 tarihleri arasında hastanemize başvuran COVID-19 hastalarının tek merkezli retrospektif analiziydi. Bu hastaların 144’ünde HH vardı. Ayrıca kontrol grubu olarak HH’si olmayan 144 COVID-19 hastası rastgele seçildi. Dolayısıyla, toplam çalışma popülasyonu 18 yaş ve üstü 288 hastayı içermekteydi. Toraks BT taramaları, bir radyolog tarafından HH varlığı açısından incelendi ve BT- ŞS’leri, görsel bir puanlama sistemi kullanılarak hesaplandı. Bulgular: HH varlığı istatistiksel olarak ilk BT’nin COVID-19 Raporlama ve Veri Sistemi sınıflandırması (p=0,002) ve BT-ŞS’si (p<0,001) ile ilişkiliydi. Ayrıca HH, BT görüntülemede buzlu cam opasitesi, perikardiyal efüzyon, kaldırım taşı paterni, plevral, bronşiyal duvar kalınlaşması ve ters halo işareti ile istatistiksel olarak ilişkiliydi. Çok değişkenli analiz, HH’nin daha yüksek oranda YBÜ’ye yatış [odds oranı (OR): 2,47, p=0,01] ve mortalite (OR: 2,04, p=0,02) ile ilişkili olduğunu gösterdi. Sonuç: HH’nin varlığının, COVID-19 hastalarında pnömoninin ciddiyeti ve YBÜ’ye yatış ve mortalite artışı için önemli etkileri vardır.tr10.4274/nkmj.galenos.2023.31644info:eu-repo/semantics/openAccessCOVID-19bilgisayarlı tomografipnömoniHiatal herniArticle1143703781262977