Akkuş, YasinMenteş, Süleyman Ahmet2022-05-112022-05-1120182148-42872148-7189https://doi.org/10.17336/igusbd.405820https://app.trdizin.gov.tr/makale/TXpJMk1EYzFOUT09https://hdl.handle.net/20.500.11776/7813Osmanlı İmparatorluğu klasik döneminde girişimcilik, işletme bilimi bakışaçısıyla yeterince incelenmemiştir. Hatta birçok eserde ya yok sayılmış ya dagayrimüslimlerin tekelinde olduğu iddia edilmiştir. Bu çalışma Osmanlı’nın klasikdönemindeki Müslüman tacirlerin girişimcilik konusunda gayet aktif olduğunu vegirişimcilik ortamının birçok Avrupa devletine kıyasla daha esnek olduğunubelirtmektedir. Osmanlı İmparatorluğu’nda sosyal refah sağlamanın adaletin bir boyutuolarak görülmüş ve tüm iktisadi kararların bu amaçla alınmıştır. Bu yaklaşım hemOsmanlı’nın girişimcilik kültürü ve uygulamaları açısından belirleyici bir role sahiptirhem de Osmanlı'nın klasik dönemindeki üstün iş ahlakı ve gelişmiş sosyal sorumlulukanlayışını açıklamaktadır.Entrepreneurship in Ottoman Empire's classical period is not adequately studied from a Business Science perspective. Even in many works, it was ignored or it was the monopoly of non-Muslims. This study states that in the classical period of the Ottoman era Muslim merchants were very active in entrepreneurship and the entrepreneurial environment was more flexible than many European states. Social welfare in the Ottoman Empire was seen as a dimension of justice and all economic decisions were taken for this purpose. This approach has a decisive role not only in the Ottoman entrepreneurship culture and practices but also explains the advanced business ethics and advanced social responsibility practices of the Ottomans classical period.tr10.17336/igusbd.405820info:eu-repo/semantics/openAccessSanatKültürel ÇalışmalarEtnik ÇalışmalarTarihEdebiyatSiyasi BilimlerDin BilimiArticle52169186TXpJMk1EYzFOUT09