Bağış, Radiye Canan2024-10-292024-10-2920192147-088Xhttps://doi.org/10.20304/humanitas.571431https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/377744https://hdl.handle.net/20.500.11776/12879Bireysel ve çevresel nedenler çocukların suça sürüklenmesine etki etmekte, bireysel nedenlerin tek başına belirleyiciliği bulunmamaktadır. Çevresel nedenlerin başında aile gelmektedir. Ailede başlayan sosyalleşme sürecinin sekteye uğraması, bu sürecin okul, akran grupları, çalışma yaşamı ve kitle iletişim araçlarının etkisiyle hatalı ve eksik bir şekilde devam etmesi çocukların suça yönelmesine neden olmaktadır. Suçu açıklamaya yönelik olarak biyolojik, psikolojik ve sosyolojik suç teorileri bulunmaktadır. Bu araştırmada sosyolojik suç teorileri üzerinde durulmaktadır. Araştırmanın amacı sosyal bağ teorisi ve sosyal öğrenme teorileri ışığında çocuk suçluluğunun nedenlerinin bir değerlendirmesini yapmaktır. Araştırmada suçun öğrenilen bir davranış olduğu ve bireyin toplumla bağının zayıflamasının suç işleme olasılığını arttırdığı varsayımlarından hareket edilmektedir.tr10.20304/humanitas.571431info:eu-repo/semantics/openAccessArticle714203221377744