Çekem, Karun2024-10-292024-10-2920202147-088Xhttps://doi.org/10.20304/humanitas.772821https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/425978https://hdl.handle.net/20.500.11776/12904İhtimam etiği 1980’lerde ortaya çıkışının ardından pek çok eleştiriye tabi tutulmuş vebu eleştiriler ışığında sürekli revize edilmiştir. Bu yazıda temel olarak bu eleştirilerdeniki tanesine odaklanacağım: İhtimam etiğinin otonomi kavramını dışarıda bıraktığıölçüde tarafların istismarına zemin hazırladığına yönelik eleştiri ve cemaatçilikeleştirisi. Bu eleştirilere tatminkar bir yanıt vermenin yollarını ise şu şekildesıralayacağım: Otonomiyi bir bireyin özelliği olarak anlamaktansa onun ilişkisel vebağlamsal olduğunu kabul etmek, adalet temelli yaklaşım ile ihtimam temelliyaklaşımı bütünleştirmek ve ihtimamı bir duygu olarak değil, fakat bir pratik olarakkavramak. İhtimamı bu şekilde anlamak, onu yalnızca özel alana dair etik bir kavramolmaktan çıkarıp kamusal alana da genişletilebilecek politik bir kavram halinegetirmenin de yolunu açacaktır.tr10.20304/humanitas.772821info:eu-repo/semantics/openAccessArticle8166686425978