Bedir, ŞahinErdoğan, MehmetÖzdemir, MuratYürekli, Banu ŞarerErtan, YeşimMakay, Özer2024-10-292024-10-2920232587-0262https://doi.org/10.4274/nkmj.galenos.2023.36025https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1184553https://hdl.handle.net/20.500.11776/13607Amaç: Otoimmün tiroid hastalıkları genel popülasyonda sıkça görülmektedir. Tiroid kanseri (TC) en sık görülen endokrin malignitedir. Bu çalışmanın amacı, Basedow-Graves (BG) ve Hashimoto tiroiditi (HT) hastalarında TC riskini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Kurumumuzda 1.668 hastaya tiroid cerrahisi uygulandı. Bunlardan 138 hastaya HT (126 kadın, 12 erkek) ve 78 hastaya BG (61 kadın, 17 erkek) tanısı konuldu. TC tanısı alan HT ve BG hastaları saptandı. Bulgular: TK BG hastalarının %23,1’inde, HT hastalarının %52,2’sinde ve nodüler guatr (NG) hastalarının %38,7’sinde vardı. BG hastaları HT hastaları ile karşılaştırıldı ve HT hastalarında TC daha sık görüldü (p<0,001). BG hastaları NG hastaları ile karşılaştırıldı ve BG hastalarında TC daha az görüldü (p=0,008). HT hastaları (yaş ortalaması: 46,53 yıl) ile NG hastalarının (yaş ortalaması: 51,02 yıl) karşılaştırılmasında, HT hastalarında TC’nin daha sık (p=0,003) ve daha erken yaşta (p=0,019) görüldüğü belirlendi. BG’li hastalarda papiller mikrokarsinom sıklığının HT ve NG hastalarına göre daha yüksek olduğu (p=0,004), tümör boyutunun daha küçük olduğu görüldü. Sonuç: HT, artan TK geliştirme riski ile ilişkilidir. Bununla birlikte, bu hastalıkları birbirine bağlayan patogenez belirsizliğini korumaktadır. Bu yüzden konu hakkında daha fazla çalışma yapılmasına ihtiyaç duyulmaktadır.tr10.4274/nkmj.galenos.2023.36025info:eu-repo/semantics/openAccessArticle1121111171184553