Yazar "Uysal, Tamer" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Erkenci Üzüm Çeşitlerinde (Vitis vinifera L.) Embriyo Kültürü ve Embriyo Canlılığı Üzerine Çalışmalar(2021) Ergönül, Onur; Özer, Cengiz; Orhan Özalp, Zeliha; Uysal, Tamer; Korkutal, İlknurEmbriyo kültürü ıslah çalışmalarına entegre edilerek çalışmalarınetkinliğini arttıran ve kombinasyonlar üzerinde oluşanolumsuzlukları aşmaya yarayan bir doku kültürü tekniğidir. Buteknik, asma ıslahı çalışmalarında çekirdeksizlik, erkencilik, türlerarası melezlemeler ile farklı ploidi seviyesinde bitkiler elde etmeyeyönelik olarak kullanılmaktadır. Üzümde erkencilik özellikle sofralıküretim amaçlandığında aranan karakterlerden biridir. Ancak ıslahçalışmalarında çekirdeklerindeki düşük çimlenme oranlarıdolayısıyla erkenci çeşitler etkin bir şekilde kullanılamamaktadırlar.Bu kısıtı aşmak adına kullanılan embriyo kültürü çalışmaları ileembriyoların dejenere olması engellenerek yeni çeşit adaylarınınortaya çıkması sağlanmaktadır. Bu çalışmada erkenci çeşitler anaebeveyn olarak kullanılmış, oluşturulan melezlemekombinasyonlarından elde edilen çekirdeklerin bir kısmı in vivodaçimlendirilmiştir. Kalan çekirdekler ise son tozlamadan sonrakihaftalara dikkat edilerek in vitroda E20A besi ortamına alınmıştır.Üzerinde çalışılan Yalova İncisi, Trakya İlkeren, Tekirdağ Sultanı,Cardinal, Velika ve Bozcaada Çavuşu çeşitlerinin son tozlamadansonra optimum kültüre alınma süreleri tespit edilmiştir. ÖzellikleTrakya İlkeren, Cardinal ve Velika çeşitlerinde in vivoda çok düşükolan çimlenme oranlarına karşın embriyo kültürü çalışmalarındayüksek embriyo canlılıklarına ulaşılmıştır. Çalışma sonucundaTrakya İlkeren ve Velika için 6., Cardinal için 7. haftaizolasyonlarının optimum kültüre alma süreleri olduğu tespitedilmiştir.Öğe Ganos Dağları Doğal Florasında Bulunan Kültür Asmalarının (Vitis vinifera L.) Moleküler ve Ampelografik Karakterizasyonu(Namık Kemal Üniversitesi, 2019) Bahar, Elman; Korkutal, İlknur; Şahin, Nihan; Sağır, Fatma Seren; Kök, Demir; Ergönül, Onur; Uysal, Tamer; Özalp, Zeliha OrhanBu çalışma, Trakya Bölgesi Ganos (Işıklar) Dağları doğal florasına adapte olmuş ve varlığını sürdüren Vitis vinifera L. asma formlarına ait popülasyonların moleküler ve morfolojik karakterizasyonlarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. DNA izolasyonları için kullanılan materyaller 2014 ve 2016 yılları Mayıs, Haziran, Temmuz aylarında dağların kuzey ve güney yamaçlarından 7 farklı alandan toplanmıştır. 2014 yılında yapılmış olan sörvey çalışmalarında belirlenen 103 örnekten, salkım gösteren 34 tanesinden 2016 yılında materyal alınmış ve moleküler karakterizasyonları yapılmıştır. Genotiplerin ampelografik ve moleküler özellikler açısından genel olarak birbirlerinden farklı olduğu ve 5 ayrı küme oluşturduğu belirlenmiştir. 34 genotipin moleküler karakterizasyonunda iki temel bileşene göre yapılan kümeleme analizinde ise 3 ayrı küme oluşmuştur. Sonuç olarak bölgedeki asma biyoçeşitliliğinin moleküler karakterizasyonunun tanımlanması ileride yapılacak ıslah çalışmaları ve moleküler çalışmalarda genotiplerin belirlenmesi için bir referans niteliğindedir. Bu çalışmanın sonucunda elde edilmiş bulgular ile bölgesel kültür asma çeşitlerinin geliştirilmesi adına pratikte yararlı olacaktır. Öte yandan ileride SSR belirteçleri ile yapılacak diğer çalışmalar ile de karşılaştırılabilecektir.Öğe Ganos Dağlarında doğal olarak bulunan asmalara (Vitis spp.) ait genetik materyallerin toplanması ve DNA izolasyonlarının yapılması(2018) Korkutal, İlknur; Bahar, Elman; Kök, Demir; Şahin, Nihan; Uysal, Tamer; Orhan Özalp, Zeliha; Işın, M. AkifGanos Dağları Trakya’nın güneyinde 40° 35’ ve 40° 52’ K ile 26° 58’ ve 27° 27’ D arasındayer almaktadır. Kuzeydoğu-Güneybatı yönünde uzanmaktadır. Tekir Dağları’nın 945 m rakımile en yüksek yeridir. 2014 yılı vejetasyon periyodunda yürütülen araştırmada örnekleme üçfarklı yöntem izlenerek yapılmıştır. Arkeolojik kazılar sonucunda eski yerleşimlerin olduğubilinen alanlar ve yakınlarında; köylerde yaşayan kişilerin belirttiği asmalardan ve asmabulunması olasılığı olan bölge ve dere yataklarının aranması şeklinde yapılmıştır. Örnekler40° 53’ K ile 27° 26’ D ve 40° 35’ K ile 27° 00’ D koordinatları arasından toplanmıştır.“Second Edition of the OIV Descriptor List for GrapeVarieties and Vitis Species” listesindeyer alan 29 tanımlama karakteri kullanılarak irdelenmiştir. Alınan yaprak ve sürgün ucuörnekleri fotoğraflanmış ve incelenen özellikler açısından değerlendirilmiştir. ÖrneklerinDNA’ları “Doyle & Doyle DNA Ekstrasyon Protokolü” kullanılarak izole edilmiştir. Eldeedilen DNA’lar buzdolabında muhafaza altına alınmıştır. Sonuç olarak Ganos Dağları’nınkuzey yamaçlarında yaklaşık 600 m, güney yamaçlarında ise 700-750 m rakımlardan sonraVitis vinifera ssp. silvestris ve Vitis vinifera ssp. sativa örneklerine rastlanmamıştır. Köy ileyerleşim yerlerine uzak ve yoğun ormanlık alanlarda (aşırı gölge) bulunan bazı derelerde deörnek bulunmadığı; genellikle su bulunan nemli alanlarda, etrafı açık, kayalık derelerdeyetiştiği görülmüştür. Bu asmaların arasından gelecekte ıslah çalışmalarında kullanılmak üzereyeni bireylerin eldesi ihtimali olduğundan vejetatif materyal alınarak in-vivo’da saklanmasınınuygun olacağı ön görülmüştür.Öğe Kotiledon Aşamasındaki M. Palieri Üzüm Çeşidinde Kolhisin Uygulamalarının Morfoloji ve Ploidi Üzerine Etkileri(2018) Özalp, Zeliha Orhan; Ergönül, Onur; Uysal, Tamer; Özer, Cengiz; Tuna, Metin; Yücel, GülruBu çalışma, 2015 yılında Tekirdağ Bağcılık Araştırma Enstitüsü’nde çekirdekten yetiştirilen M. Palieriçeşidinde yürütülmüştür. Tetraploid hatların elde edilmesi amacıyla M. Palieri sofralık üzüm çeşidinekolhisin uygulamasının sürgün ucu canlılığına, sürgün uzunluğuna ve ploidi seviyesine etkileriaraştırılmıştır. Nisan ayının ilk haftasında çimlenen M. Palieri bitkilerinin ilk gerçek yapraklarının çıktığıdönemde, büyüme ucunun bulunduğu meristematik bölgeye 4 farklı dozda hazırlanmış kolhisin çözeltisi(%0.3, %0.6, %0.9, %1.2) pastör pipet ile birer damla olarak uygulanmıştır. Kontrol bitkilerinde bitkilerinbüyüme ucuna saf su damlatılmıştır. Her doz için 3 tekrarlama, her tekrarlamada 50 bitkiye uygulamayapılmıştır. Uygulama sonrası sürgün uçlarının canlılık oranının %100 olduğu belirlenmiştir. M. Palieriçeşidinde doz arttıkça sürgün uzunluğunda azalma aritmetiksel düzeyde kalmış, fark istatistiksel olarakönemli bulunmamıştır. Bitkilerden alınan yaprak örneklerinin flow sitometri incelemeleri sonucunda tümörneklerde diploid yapının devam ettiği, uygulanan kolhisinin kromozom sayısında değişiklik meydanagetirmediği tespit edilmiştir. Örneklerin DNA içeriklerinin 1.00 pg diploid (2n) büyüklüğünde olduğubelirlenmiştir.Öğe ORTA NEMLİ ÜZÜM ÜRETİMİ VE MUHAFAZA KOŞULLARININ BELİRLENMESİ(2023) Seçkin, Gamze Uysal; Taşeri, Levent; Gülcü, Mehmet; Uysal, Tamer; Candar, Serkan; Demirci, Mehmet; Dağlıoğlu, FigenSon yıllarda orta nemli ürünler, yeme kalitelerinin taze ürünlere yakın olması ve dayanımlarının taze ürünlere göre daha uzun süreli olması nedenleriyle tercih edilmektedirler. Orta nemli ürünlerin nem miktarları ve buna bağlı olarak su aktiviteleri yüksek olup mikrobiyolojik açıdan bozulmaya elverişlidirler. Kurutmalık özellikleri Sultani çekirdeksiz ile benzer özellikler gösteren Tekirdağ Bağcılık Enstitüsü tarafından ıslah çalışmalarıyla elde edilen Tekirdağ Misketi üzüm çeşidi kullanılmıştır. Farklı muhafaza koşullarının denendiği 3 ayrı nem oranına (kadar kurutulan ‘orta nemli üzüm’ çalışması yapılmıştır. Üzümler açık alanda, güneş kolektörlü kurutma sisteminde ve laboratuvar tipi tepsili kurutma fırınında kurutulmuştur. Kurutma işlemi tüm sistemlerde her gün ölçüm yapılarak meyve nem oranı %25, %30, %35 olacak şekilde 3 farklı olarak sonlandırılmıştır. Elde edilen orta nemli üzümler, 12 ay süresince +4?’de buzdolabında, -18?’de dondurucuda ve MAP ambalaj uygulanmış biçimde oda sıcaklığında muhafaza edilmiştir. Orta nemli üzümlerde muhafaza süresince güneş kolektörü ve fırında kurutulanlarda bozulmalar daha geç gerçekleşmiş, açık alanda kurutulanlarda ise mikrobiyal yükün daha fazla arttığı görülmüştür.Öğe Tekirdağ ilinde bağ alanlarının değişiminin yıllar bazında incelenmesi ve Tekirdağ - Şarköy ilçesinde topoğrafik açıdan uygun yeni bağ alanlarının coğrafi bilgi sistemleri (CBS) ile belirlenmesi(Namık Kemal Üniversitesi, 2009) Uysal, TamerBu çalışmada Tekirdağ ilinin son 10 yıl içindeki bağ alanlarının değişiminin saptanması ve Şarköy ilçesinde asmanın topoğrafya ve iklim istekleri doğrultusunda uygun bağ alanlarının tespiti amaçlanmıştır. Bu amaçla bağ alanlarının belirlenmesinde 2000 yılına ait Landsat 7 TM ve 2008 yılına ait ASTER ve Quickbird uydu görüntülerinden faydalanılmıştır. Bağ alanı olarak 2000 yılında 22 676,5 da ve 2008 yılında 24 863,35 da olarak belirlenmiştir. Arazi çalışmalarında mevcut bağların koordinatlarının belirlenmesinde metre hassasiyetli Crescent A100 DGPS aleti kullanılmıştır. Şarköy ilçesinin topoğrafik yapısının tanımlanmasında ise 2008 yılına ait 2 adet ASTER uydu görüntüsünden faydalanılmış ve bölgeye ait 1/25000 ölçekli sayısal haritalar kullanılmıştır. Bu görüntülerin bilgisayar ortamına aktarılmasında ERDAS Imagine Professional 9.1 ve sayısal analizlerinin elde edilmesinde ArcGIS yazılımı kullanılmıştır. Yapılan değerlendirmede eğim oranları kapladığı alanlar sırasıyla %0 - %5 arası 136,51 km2 ve %30'dan büyük 309,29 km2 olarak belirlenmiş, bakı analizinde ise güney, güneybatı ve güneydoğuya bakan yönler toplam alanın % 34'ünü oluşturmaktadır.
