Yazar "Bulut, Tutku" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Daha önce biyolojik ajan kullanmamış psöriazis tanılı hastaların biyolojik ajan kullanımı sürecinde serum sitokin (TNF-?,IFN-?2, IFN-?, IL-1ß, IL-6, IL-8, IL-10, IL-12p70, IL-17A,IL-18, IL-23, IL-33, MCP-1) değerlerindeki değişimlerin değerlendirilmesi
    (Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi, 2024) Bulut, Tutku; Zorlu, Özge
    Psöriazis, immün aracılı kronik inflamatuar bir deri hastalığıdır. Proinflamatuar sitokinler patogenezde önemli bir role sahiptir. Mevcut tedaviler temel olarak TNF-?, IL-12, IL-17 veya IL-23 yolakları üzerinde etkilidir. Tedavi öncesi sitokin düzeylerinin belirlenmesinin, hastalık aktivitesinin izlenmesi ve kişiselleştirilmiş tedavi seçimi için yararlı biyobelirteçler olarak kullanılabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, psöriazis hastalarında hastalık şiddetini, tedavi yanıtını ve hastalık prognozunu tahmin etmeye yardımcı olabilecek biyobelirteçlerin oluşturulmasına katkıda bulunmak ve sağlıklı kontrollerle karşılaştırmaktır. Biyolojik naif 40 psöriazis vulgaris hastası ve 15 sağlıklı bireyde biyolojik ajanlarla tedaviden önce ve tedaviden dört ay sonra sitokinlerin (TNF-?, IFN-?2, IFN-?, IL-1?, IL-6, IL- 8, IL-10, IL-10, IL-12p70, IL-17A, IL-18, IL-23, IL-33, MCP-1) serum seviyelerindeki değişiklikleri analiz ettik. Sitokin seviyelerinin belirlenmesi için flow sitometri yöntemi (LEGENDplexTM Multi-Analyte Flow Assay Kit Human Inflammation Panel 1, 13 Plex with V-bottom Plate [BioLegend, San Diego, CA]) kullanıldı. PAŞİ (Psöriazis Alan Şiddet İndeksi) ve DYKÖ (Dermatoloji Yaşam Kalitesi Ölçeği) skorları dahil olmak üzere klinik ve demografik bilgiler kaydedildi. Ayrıca, akut faz reaktanları (CRP, ESH, ferritin, albümin) tedaviden önce ve dört ay sonra ölçüldü. Elde edilen veriler NCSS 2007 istatiatik yazılım programı kullanılarak analiz edilmiştir. Tedavinin dördüncü ayındaki PAŞİ ve DYKÖ skorları başlangıca kıyasla anlamlı derecede düşük bulunmuştur (sırasıyla p=0.000, p=0.0001). Sitokin değerleri incelendiğinde; hastaların tedavi sonrası IFN-? seviyelerinde yükselme görüldü (p=0,007). Hastaların tedavi öncesi IL-33 ve IL-1? seviyeleri sağlıklılardan düşük bulundu (p=0,045) fakat tedavi öncesi ve sonrası bu sitokinlerin ortalamaları arasında değişiklik olmadı. Biyolojik ajanlar arasında IL- 17A fark düzeyleri sadece sekukinumab kullanan hastalarda daha yüksek bulundu (p=0.022). Sekukinumab grubunun tedavi öncesi ve sonrası IL-17A farkı diğer ilaçlardan daha yüksekken (p=0.004 p=0.009), diğer biyolojik ajanlar arasında istatistiksel bir fark gözlenmedi (p>0.05). Hastalık başlangıç yaşı, PAŞİ ve DYKÖ ile sitokin seviyeleri arasında korelasyon saptanmadı. Hastaların ESH, CRP ve ferritin değerleri tedavi öncesinde sağlıklı kontrollerden daha yüksekti (sırasıyla p=0.011, p=0.022 ve p=0.037). Ancak, psöriazis hastalarında tedavi sonrasında sadece ESH azaldı (p=0.027). Bu çalışmada serum sitokin düzeylerinde anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Ancak literatür, serum seviyeleri değişmeden kalabilirken, doku seviyelerinin önemli ölçüde farklı olabileceğini göstermektedir. Gelecekteki çalışmalar hem serum hem de doku düzeylerinde sitokin analizlerini içermelidir.