Yazar "Öztürk, Ali" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Candida albicans ve Candida parapsilosis Kompleks İzolatlarının Biyofilm Üretimi Üzerine Farnesol Etkisinin Araştırılması
    (2024) Erdal, Berna; Baylan, Bensu; Batar, Bahadır; Öztürk, Ali; Topçu, Birol
    Candida türlerinin neden olduğu enfeksiyonların insidansı son otuz yılda önemli ölçüde artmıştır. Kandidozda birinci sırada Candida albicans izole edilirken, Candida parapsilosis gibi non-albicans Candida türleri de sıklıkla patojen olarak tanımlanmaktadır. Candida enfeksiyonlarının patogenezinde etkili mekanizmalardan biri olan biyofilm oluşumu nedeniyle tedaviye dirençli enfeksiyonlar ortaya çıkmaktadır. Çoğunluğu algılama [quorum sensing (QS)] sistemi molekülü olan farnesolün Candida türlerinin biyofilm yapımı üzerine etki mekanizmaları halen belirsizliğini korumaktadır. Bu çalışmada, C.albicans ve C.parapsilosis kompleks izolatlarının farnesol varlığında biyofilm biyokütlesindeki değişiklikler ile QS moleküllerinin sentezinde görev aldığı düşünülen EFG1 ve BCR1 genlerinin kantitatif ters transkriptaz polimeraz zincir reaksiyonu [quantitative reverse transcriptase-polymerase chain reaction (qRT-PCR)] ile gösterilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya farklı klinik örneklerden izole edilen C.albicans (n= 91) ve C.parapsilosis kompleks (n= 29) izolatları dahil edilmiştir. Farnesolün minimum inhibitör konsantrasyon (MİK) değerleri Klinik ve Laboratuvar Standartları Enstitüsü [Clinical Laboratory Standards Institution (CLSI)] M27-A3 kılavuzu kullanılarak sıvı mikrodilüsyon yöntemiyle belirlenmiştir. İzolatların farnesolsüz, farnesolün MİK-0 ve MİK-2 konsantrasyonlarındaki biyofilm biyokütleleri incelenmiştir. Biyofilm ile ilişkili EFG1 ve BCR1 genlerinin ifadelerindeki değişiklikler qRT-PCR ile araştırılmıştır. Çalışma sonucunda, C.albicans izolatlarının %82.4 (n= 75)’ünde farnesol MİK değerleri 1-2 mM aralığındaki konsantrasyonlarda saptanırken, C.parapsilosis kompleks izolatlarının %72.4 (n= 21)’ünde 0.5-1 mM aralığında bulunmuştur. C.albicans izolatlarının %29.7 (n= 27)’si kuvvetli biyofilm, %63.7 (n= 58)’si zayıf biyofilm oluştururken, C.parapsilosis kompleks izolatları için bu oranların sırasıyla %34.4 (n= 10) ve %62.1 (n= 18) olduğu bulunmuştur. Kuvvetli biyofilm oluşturan C.albicans (n= 24, %88.9) ve C.parapsilosis kompleks (n= 8, %80.0) izolatlarında farnesolün MİK-0 ve MİK-2 konsantrasyonlarının biyofilm biyokütlesini azalttığı, zayıf biyofilm oluşturan C.albicans (n= 35, %60.3) ve C.parapsilosis kompleks (n= 10, %55.6) izolatlarında ise arttırdığı gözlenmiştir. Biyofilm deneyi sonuçlarını destekleyen qRT-PCR çalışması sonucunda; kuvvetli biyofilm yapan C.albicans ve C.parapsilosis kompleks izolatlarında farnesolün MİK-0 ve MİK-2 konsantrasyonlarında EFG1 ve BCR1 gen ifadelerinde azalış olduğu ancak zayıf biyofilm yapan izolatlarda gen ifadelerinde artış olduğu belirlenmiştir. Bu çalışma farnesolün Candida türleri üzerine antifungal etkisine ek olarak farnesolün MİK-0 ve MİK-2 konsantrasyonlarının Candida biyofilm biyokütlesine karşı etkinliğine ait veriler sunmaktadır. Sonuçlar, farnesolün Candida enfeksiyonlarında biyofilm oluşumunu azaltmak için alternatif bir ajan olarak kullanılabileceğini düşündürse de yapılacak başka çalışmalar ile bu sonuçların desteklenmesi gerekmektedir. Ayrıca bu çalışma farnesol varlığında C.parapsilosis kompleks izolatlarının EFG1 ve BCR1 gen ifadelerini belirlemek adına yapılan ilk çalışma olması açısından önemlidir.