Yüzeysel temellerde taşıma gücünün iki ve üç boyutlu sonlu elemanlar yöntemiyle incelenmesi

Abstract

Yüzeysel temellerde nihai (uç) tasıma gücü Geotekniğin en önemli konularından birini olusturmaktadır. Terzaghi’nin limit denge kuramı (1943) ile gelismeye baslayan analitik çalısmalar, limit analiz (alt ve üst limit kuramı) ile gelismeye devam etmistir. Çalısmalardaki en önemli basamak, sonlu elemanlar gibi bilgisayar teknolojisinin ürünü olan metodların kullanılması ve nümerik çalısmaların artısında gözlenmektedir. Bu çalısmada, sonlu elemanlar yönteminden yararlanarak temellerin tasıma gücü üzerinde, kohezyon (c), içsel sürtünme açısı (? ) ve temel boyutu (B) ile sürsajla birlikte temel derinliğinin etkisi de arastırılmıstır. Bu çalısmayla elde edilen bulgular, Terzaghi ve Meyerhof tarafından ortaya konulan ve günümüzde halen geçerliliğini koruyan formüllerden yapılan hesaplamalar ile karsılastırmaları yapılmıstır.

Bearing capacity of shallow foundations has always been one of the most interesting areas in geotechnical engineering because it is a function of a lot of parameters ( such as cohesion and unit weight of soil, depth and shape of foundation ) related to soil and footing. Bearing capacity estimation is generally based on the theories developed by Terzaghi, Meyerhof, Brinch Hansen and Vesic. In recent years, the finite element method has been used for computing the bearing capacities of shallow foundations. This method has the advantage of combining all the parameters into a single problem.