Tekirdağ ilinin tarımsal yapısı ve girişimcilik potansiyeli üzerine bir araştırma

Abstract

Tekirdağ, yüzölçümü itibariyle Marmara Bölgesi’nin % 8.60’ını, Türkiye topraklarının ise yaklaşık % 0,8’ini kaplamakta olup, 9 ilçe, 257 köy ve 33 belediyeye sahiptir. Toplam nüfusun % 31’i belde ve köylerde, % 68,9‘u da il/ilçe merkezlerinde yaşamaktadır. İlçeler arasındaki nüfus artış hızı oldukça farklıdır. Kırsal nüfus hızla azalmaktadır. Şehir nüfusunun en yüksek olduğu ilçe Çorlu ilçesi iken, en az nüfusa ise M. Ereğlisi sahiptir. Toplam nüfusun % 48,5’i kadın, % 51,5’u erkektir. İlde işlenen 3.770.547 dekar (% 59,73 ) tarım alanlarının % 96,4’ü tarla arazisi olarak kullanılırken, bağ, sebze, zeytinlik, meyvelik vb. alanlar oldukça azdır. Bu çalışmada, Tekirdağ ilinin girişimcilik potansiyeli değerlendirilmektedir. Bu bağlamda girişimcilik potansiyeli açısından ilin coğrafi yapısı, nüfus özellikleri, nüfusun eğitimi, meslek eğitimi, girişimcilik yapısı, işgücü, istihdam, işsizlik, tarımsal üretim, sanayi, tarıma dayalı sanayi ve ilin sosyo-ekonomik gelişmişlik göstergeleri irdelenmektedir.

Tekirdağ covers 8.60% of the Marmara Region, and roughly 0.8% of all of Turkey by land area, and contains 9 districts, 33 municipalities, and 257 villages within its borders. The urban population accounts for 68.9% of the residents of the province, while the rural population makes up 31% of the total. The population growth rate is uneven among the districts, and the rural population has been dropping sharply. Çorlu has the largest urban population amongst the districts, and Marmara Ereğlisi the smallest. The population division by gender is 48.5% female and 51.5% male. Of the 3,770,547 decares of land that is under cultivation in the province — which accounts for 59.73% of the total land area of the province — 96.4% is in use as fields, and vineyards, vegetable gardens, olive groves, and fruit orchards take up the rest. In this study, the entrepreneurial potential of Tekirdağ Province is evaluated. In this context, the geographical properties, the population characteristics, the levels of overall education and professional education, the entrepreneurial composition, the labour force, the employment and unemployment, the agricultural production, the overall industry and agroindustry, and the socioeconomic development indicators are considered in terms of entrepreneurial potential.