Türkiye’ de uluslararası bankacılık ve dış ticaret

Abstract

Hızla gelişen dünya ticaretinde ve uluslararası para hareketlerinde vazgeçilmez bir aracı kurum olan bankaların bu ihtiyaca cevap verecek şekilde uluslararası alanda organize olmaları gerekmektedir. Dolayısıyla, uluslararası bankacılığın en temel işlevleri, verdiği garanti ve kefaletlerle uluslararası ticaretin her iki taraf için de daha güvenli ve sağlıklı bir şekilde yürütülmesini sağlamak; uluslararası sermaye hareketlerine, finansal kiralama, kredilendirme, alacak tahsili, mal bedeli ve fon transferlerine aracılık etmek şeklinde sayılabilir. Ayrıca, uluslararası bankacılığın gelişimi ile uluslararası ticaret ve yatırım hacmi arasında da çok sıkı bir ilişki bulunmaktadır. Uluslararası ticaret ve yatırım hacminin her geçen gün artması, bankacılığın yurt dışına açılmasında itici bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Bir ülkenin ekonomik büyüme potansiyelini belirleyen üç temel unsur bulunmaktadır. Bu unsurlar sırası ile fiyat istikrarı, finansal istikrar ve verimliliktir. Bu üç unsurdan herhangi birinde ortaya çıkabilecek herhangi bir zafiyet, ekonomik büyüme üzerinde önemli ölçüde tahribata yol açabilmektedir. Finansal istikrarın kalıcı bir şekilde sağlanabilmesi ise düzenleyici alt yapının kusursuzluğu kadar, uluslararası finans piyasalarına entegre olmayı ve bu da öncelikle uluslararası yasal ve idari düzenlemelere katılımı ve uyumu gerekli kılmaktadır. Finansal istikrarın en önemli belirleyici unsurlarından birisi de dış ödemeler dengesidir. Dış ödemeler dengesi sürekli açık veren ülkelerde istikrarlı bir döviz piyasasından söz etmek mümkün değildir. Döviz piyasasındaki istikrarsızlık ise döviz kurları ve dolayısı ile fiyatlar genel seviyesi ile faiz oranları üzerinde yükseltici baskı kurmakta, bu durum da finansal istikrarı olumsuz etkilemektedir. Dış ödemeler dengesinin asli gelir unsurunu ihracat; gider unsurunu ise ithalat kalemi oluşturmaktadır. Dengeli bir dış ticaret politikası, ihracatı özendirici ve ithalatı azaltıcı tedbirlerin yanı sıra dış ticarette standardizasyonu ve uluslararası piyasa kuralları ile tam uyumlu düzenleme ve uygulamaları gerektirmektedir.

Banks, which are indispensable intermediaries in world trade and international monetary movements, need to organize internationally to respond to this need. Therefore, the most basic functions of international banking are to ensure that international trade is carried out more safely and healthily with both guarantees and sureties; international capital movements, financial leasing, lending, debt collection, intermediation of cost of goods and funds transfers. There is also a very close relationship between the development of international banking and the volume of international trade and investment. The ever-increasing international trade and investment volume presents a confrontation as a driving factor in the opening of banking abroad. There are three basic elements that determine the economic growth potential of an country. These elements are in turn with price stability, financial stability and efficiency. Any weakness that may arise in any of these three elements can lead to significant devastation on economic growth. The permanent stabilization of financial stability necessitates integration into the international financial markets as well as the perfection of the regulatory infrastructure, which in turn requires participation and harmonization with international legal and administrative regulations. One of the most important determinants of financial stability is the balance of external payments. It is not possible to talk about a stable foreign exchange market in the countries where the external balance of payments is constantly open. The instability in the foreign exchange market puts upward pressure on the exchange rates and therefore the overall level and interest rates, which negatively affects financial stability. Exports of principal components of foreign payments balance; and the expense element is the import pen. A balanced foreign trade policy requires regulations and practices that are in line with international trade rules and standardization of foreign trade, as well as measures to encourage exports and imports.