Günübirlik cerrahi uygulanan çocuklarda anne baba anksiyete düzeyinin belirlenmesi

Abstract

Bu araştırma günübirlik cerrahi uygulanan çocuklarda anne ve baba anksiyete düzeyinin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Araştırmanın örneklemini Namık Kemal Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinde rastgele seçilen günübirlik cerrahi geçiren çocukların anneleri ve babaları, 122 hasta yakını oluşturdu. Veriler, kişisel bilgi formu ve ?durumluluk ve sürekli kaygı ölçeği (STAI 1 ve STAI 2)? kullanılarak toplandı, SPSS 17.0 paket programında analiz edildi. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel metotların (Frekans, Yüzde, Ortalama, Standart sapma) yanı sıra T testleri, Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis testi kullanıldı Ebeveynlerin ölçeklerden aldıkları toplam puan ortalamaları annelerde stai1 47,3279±8,30406, stai2 46,4590±5,98769 ve babalarda stai1 41,7541±7,61721, stai2 41,0820±8,08970 olarak bulundu. Ebeveynlerin anksiyete durumları orta düzey olarak değerlendirildi. Annelerin anksiyete puanlarının babaların anksiyete puanlarından daha yüksek olduğu görüldü ve aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulundu. Ebeveynlerin, cerrahi sonrası komplikasyon oluşması, evde ağrıyı kontrol edememe ve cerrahi girişimin başarısız olması gibi düşünceler nedeniyle endişe yaşadığı ve cerrah tarafından verilen bilgilendirme ile kaygılarının azalacağına inandıkları sonucuna ulaşıldı. Ebeveyn anksiyetesini azaltan yöntemleri belirlemek amacıyla daha geniş gruplarda araştırma yapılması, olumlu yönde geliştirmek amacıyla günübirlik çocuk cerrahisinde hemşirelerin evde bakım uygulamaları hakkında anneye ve babaya eğitim vermesi önerildi.

This descriptive research is planned to evaluate the anxiety level in mothers and fathers of children in whom outpatient surgical procedures are performed. The sample of the study is formed by randomly selected 122 individuals, the mothers and fathers of children who were operated in a daily basis in Namık Kemal University Hospital. The data is collected using the personal information form and ?State Trait Anxiety Inventory (STAI 1 ve STAI 2)? and analyzed with SPSS 17.0 programme. The data is reviewed not only with descriptive statistical methods (Frequency, Percentage, Mean, Standard deviation) but also T test, Mann Whitney U test and Kruskal Wallis test. The average of total points that the parents got from the scales were stai1 47,3279±8,30406, stai2 46,4590±5,98769 in mothers and stai1 41,7541±7,61721, stai2 41,0820±8,08970 in fathers. The parental anxiety level was found to be intermediate. The level of anxiety was detected higher in mothers than fathers and there was a statistically significant difference between them. The parents were anxious because of their doubts about postoperative complications, not being able to control pain at home and failure of the surgical procedure but they believed that the anxiety should decline with the information provided by the surgeon. We suggest not only to perform researches in wider groups in order to detect the methods to decrease parental anxiety but also recommend that the nurses should train mothers and fathers about the care of their children at home after operation.