Investigation of Efficiency of Pytomyza orobanchia Kaltenbach (Diptera: Agromyzidae) on Orobanche aegyptiaca Pers. and O. ramosa Linnaeus (Orobanchaceae) in Tomato Fields at Diyarbakır and Mardin Provinces

Abstract

This study was carried out to investigate efficiency of Phytomyza orobanchia Kaltenbach, 1864 (Diptera: Agromyzidae) on Orobanche aegyptiaca and O. ramosa parasitizing tomato crops under natural conditions, in Southeast Anatolia Region (Diyarbakır and Mardin provinces) in 2008. Trials were practiced using a randomized parcel design with five release ratios (0, 4, 6 and 8 pupae/cage and open field control) and with six replicate each. Highly significant differences were detected among treatments in both locations. The differences among treatments were ordered from the most effective ones to the least as; 8, 6 pupae/cage, open field control, 4 pupae/cage, and control lattices that without releasing pupae. The efficiency of P. orobanchia increased significantly by increasing the number of released P. orobanchia pupae, while there was no effect in control cages. Compared to pupae released cages open fields showed almost the same activity levels of P. orobanchia as that four pupae or sometime slightly higher than four pupae. Obtained data may provide valuable information for improving effective biological control program in the frame of integrated pest management of Orobanche aegyptiaca and O. ramosa.

Bu çalışma, Orobanche aegyptiaca ve O. ramosa canavar otu türleri üzerinde beslenen Phytomyza orobanchia Kaltenbach, 1864 (Diptera: Agromyzidae)’nın bu türler üzerinde etkinliğini araştırmak amacıyla Mardin ve Diyarbakır illerinde domates yetiştirilen alanlarda 2008 yılında yürütülmüştür. Denemeler tesadüf parselleri deneme desenine göre 5 karakter (0, 4, 6 ve 8 pupa salınmış kafesler ve açık alan kontrolleri) ve 6 tekerrür olarak kurulmuştur. Her iki lokasyonda da karakterler arasında çok önemli fark görülmüştür. Karakterler arasındaki fark etkinlik durumuna göre en yüksekten en düşüğe doğru; 8 pupa salınmış kafesler, 6 pupa salınmış kafesler, açık alan kontrolleri, 4 pupa salınmış kafesler ve pupa salımı yapılmamış kafesler olarak sıralanmıştır. Pupa salımı arttıkça P. orobanchia etkinliği önemli ölçüde artarken, pupa salınmamış kafesler de etkinlik hiç görülmemiştir. Açık alanda P. orobanchia etkinliği ile kafes altındaki etkinlik karşılaştırıldığında açık alan etkinliğinin 4 pupa salımı yapılmış kafeslerden biraz daha etkin olduğu saptanmıştır. Elde edilen veriler, O. aegyptiaca ve O. ramosa’nın kontrol altına alınması için entegre mücadele çerçevesinde biyolojik mücadele programının geliştirilmesinde kıymetli bilgiler sağlayabilir