Gelişmiş Arama

Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.authorGörmüş, Ayhan
dc.date.accessioned2017-06-20T13:07:23Z
dc.date.available2017-06-20T13:07:23Z
dc.date.issued2012
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.11776/1639
dc.description.abstractToplu pazarlık düzeyi, toplu iş sözleşmesinin etki alanını da belirlediğinden çalışanlar ve işverenler için oldukça önemlidir. Ülkelerin toplu pazarlık düzeylerinde sosyo-ekonomik yapıları, endüstri ilişkileri gelenekleri, işyeri ve işletme özellikleri, sendikaların eğilimleri, sosyal politikalar ve diğer birçok faktör etkilidir. Toplu pazarlık düzeyleri işyeri veya işletme, işkolu, ulusal ve çok uluslu düzeye kadar çıkabilmektedir. Türkiye’de toplu iş sözleşme hakkı ilk olarak, 1961 Anayasası ile güvence altına alınmıştır. 1963 yılında yürürlüğe giren 275 sayılı Kanun’da işkolu ve işyeri toplu iş sözleşmeleri ayrı ayrı düzenlenmiş, ancak ikisi arasında bir ilişki kurulmamıştır. 1982 Anayasası’nda bir kez daha güvence altına alınan toplu iş sözleşmesi hakkı, 1983 yılında kabul edilen 2822 sayılı Kanunda işyeri ve işletme düzeyinde yeniden düzenlenmiştiren_US
dc.description.abstractLevel of collective bargaining, that determiness the impact area of collective agreement, is quite important for employees and employers. Social and economic structures, industrial relation traditions, features of plant and enterprise, tend of trade unions, social policies of countries and other a lot of factors are effective in levels of collective bargaining of countries. Levels of collective bargaining can go up plant or enterprise level between one or more trade unions and individual employers, industry level between one or more trade unions and a group of employers from a particular industry or occupation, national level between trade unions and employers and employers’ organisation at national level and multinational level between trade unions or trade union federations and employer organisations on an international level. Collective agreement right was firstly guaranteed with 1961 Constitution in Turkey. Industry and plant level collective agreements were separately regulated in Law No:275 which came into force in 1963, however, a relationship was established between the two bargaining levels. Collective agreement right, which is guaranteed once again in 1982 Constitution, have been revised in plant and enterprise level, which was accepted Law No:2822 in 1983.en_US
dc.language.isoturen_US
dc.publisherNamık Kemal Üniversitesi,İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesien_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectİşyeri ve işletme toplu pazarlığıen_US
dc.subjectişkolu toplu pazarlığıen_US
dc.subjectulusal düzeyde toplu pazarlıken_US
dc.subjectuluslararası düzeyde toplu pazarlıken_US
dc.subjecttoplu iş sözleşmesien_US
dc.subjectPlant and enterprise collective bargainingen_US
dc.subjectindustry collective bargainingen_US
dc.subjectnational collective bargainingen_US
dc.subjectmultinational collective bargainingen_US
dc.subjectcollective agreementen_US
dc.titleTOPLU PAZARLIK DÜZEYLERİen_US
dc.title.alternativeTHE LEVELS OF COLLECTIVE BARGAININGen_US
dc.typearticleen_US
dc.relation.ispartofBalkan Sosyal Bilimler Dergisien_US
dc.departmentFakülteler, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümüen_US
dc.authorid27444en_US
dc.identifier.volume1en_US
dc.identifier.issue2en_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster