Önemli bazı tek yıllık baklagil ve buğdaygil türlerinde karışım oranlarının ve gübre dozlarının saptanması

Abstract

Bu araştırma Edirne koşullarında Trakya Tarımsal Araştırma Enstitüsü arazisinde, 2012-2013, 2013-2014 ve 2014-2015 yetiştirme dönemlerinde tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme deseninde üç tekerrürlü olarak, yürütülmüştür. Denemede, kışlık olarak ekilebilecek ve ekim nöbetine girebilecek tek yıllık baklagil yem bitkilerinden Macar fiği (Vicia pannonica Crantz.) ve yem bezelyesi (Pisum arvense Lam.) türlerinin, buğdaygil yem bitkilerinden yulaf (Avena sativa L.) ve İtalyan çimi (Lolium multiflorum L.) karışım oranları ile üç farklı (Gübresiz -8,7 DAP kg/da - 17,4 DAP) Di Amonyum Fosfat (DAP 18-46) gübre dozu kullanılmıştır. Çalışma sonuçlarına göre; baklagillerde bitki boyu 30,80– 96,80 cm ve yaprak/sap oranı 1,70 – 2,04, yeşil ot verimi 752,19 – 5888,42 kg/da, kuru ot verimi 151,24 – 1543,78 kg/da, ham protein oranı %10,84 - 22,62, ham protein verimi 30,63 – 208,51 kg/da, ADF %22,93 - 40,56, NDF %31,33 – 58,88, nispi yem değeri % 92,23 – 210,73, azot oranı % 1,00-3,15, fosfor oranı % 018-0,37, potasyum %1,98-3,74, kalsiyum %0,24-1,10, magnezyum %0,10-0,29, demir 66,41-772,89 ppm bakır 4,71-12,14 ppm, çinko 11,10-48,70 ppm, mangan 41,83-115,33 ppm arasında değişmiştir. Yeşil ve kuru ot için en yüksek verim %67yem bezelyesi - %33yulaf ile %33yem bezelyesi - %67yulaf karışımlarından elde edilmiştir. Kaba yem kalitesi açısından baklagiller, verim açısından ise buğdaygiller öne çıkmıştır. Yüksek verim ve kaliteli kaba yem elde edilebilmesi için karışımlar tercih edilmelidir. İstatistik analiz sonuçlarına göre gübresiz ile gübre verilen dozlar arasında önemli fark bulunurken, 8,7 DAP kg/da ile 17,4 DAP kg/da gübre dozları arasındaki fark istatistiki olarak önemsiz bulunmuştur.

This research was conducted to determine the optimum nitrogen and phosphorus doses with the implementation of different doses of diammonium phosphate (DAP-18-46) fertilizer on mixtures of cool season annual forage legumes and forage grasses; Hungarian vetch (Vicia pannonicaCrantz.), forage pea (Pisum arvense Lam.), oat (Avena sativa L.) and Italian ryegrass (Lolium multiflorum L.) which can be used in crop rotation. Edirne conditions in Trakya Agricultural Research Institute Field, between 2012-2013, 2013-2014, 2014-2015 growing seasons at randomized block design with three replications. According to the results of the study; the plant height in legumes 30,80 – 96,80 cm, the leaf/stem ratio in legumes 1,70 – 2,04, total fresh forage yield 752,19 – 5.888,42 kg/da, hay yield 151,24 – 1.543,78 kg/da , crude protein ratio 10,84 – 22,62%, crude protein yield 30,63 – 208,51 kg/da, ADF 22,93% - 40,56%, NDF 31,33 – 58,88%, relative feed value 92,23 – 210,73%, nitrogen ratio 1,00-3,15%, phosphorus ratio 0,18-0,37%, potassium ratio 1,98-3,74%, calcium ratio 0,24-1,10%, magnesium ratio 0,10-0,29%, iron content 66,41-772,89 ppm, copper content 4,71-12,14 ppm, zinc content 11,10 – 48,70 ppm, manganese content 41,83-115,33 ppm were determined respectively. The highest fresh and dry forage yield were determined in %67 forage pea - %33 oat and %33 forage pea - %67 oat mixtures. Since forage legumes stand out in terms of roughage quality and forage grasses in terms of yield, it was determined that mixtures should be preferred in order to obtain high yield and quality. In the statistical analysis, a difference was found between the doses given without fertilizer and fertilizer, but there was no statistical difference between 8,7 DAP kg/da and 17,4 DAP kg/da fertilizer doses.