İletişim Becerileri Eğitiminin Hemşirelik Öğrencilerinin Sanal ve Kişilerarası İlişkilerine Etkisi

Abstract

Amaç: Çalışmanın amacı iletişim becerileri eğitiminin hemşirelik öğrencilerinin sanal ve kişilerarası ilişkilerine etkisini incelemektir. Gereç ve yöntem: Tek grupta ön test-son test yarı deneysel tasarımda olan araştırma bir üniversitenin hemşirelik bölümü birinci sınıfında okuyan 71 öğrenci ile Nisan-Haziran 2016 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Araştırmada literatür doğrultusunda hazırlanan Kişisel Bilgi Formu ile Kişilerarası İlişki Tarzları Ölçeği ve Sanal Ortam Yalnızlık Ölçeği kullanıldı. Çalışmaya katılan öğrencilere veri toplama araçları uygulandıktan sonra (ön test) sunum, rol canlandırma, karşılıklı tartışma gibi yöntemler kullanılarak 10 haftalık iletişim becerileri eğitimi verildi. Onuncu oturumdan bir hafta sonra son test ölçümü yapıldı. Bulguların değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ve iki eş arasındaki farkın önemlilik testi kullanıldı, önemlilik düzeyi p<0.05 kabul edildi. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin %78.9'unun kız olduğu, %78.9'unun birkaç samimi arkadaşının olduğu ve öğrencilerin sanal ortamda günlük ortalama 4.52±3.25 saat geçirdiği belirlendi. Öğrencilerin Kişilerarası İlişki Tarzları Ölçeği besleyici alt boyutu öntest (30.28±4.92), son test puanları (34.89±6.88) arasında anlamlı fark bulunurken (p<0.05), ketleyici ilişki alt boyutu ön test (15.04±8.72), son test (12.91±5.34) puanları arasında anlamlı fark olmadığı belirlendi (p>0.05). Öğrencilerin Sanal Ortam Yalnızlık Ölçeği sanal sosyalleşme alt boyutu ön test (26.71±6.13), son test puanları (24.63±6.47) arasında ve sanal yalnızlık alt boyutu ön test (17.47±3.81), son test puanları (16.28±4.37) arasında anlamlı fark olduğu (p<0.05), sanal paylaşım alt boyutu ön test (14.78±6.17), son test (15.16±6.93) puanları arasında ise anlamlı fark olmadığı belirlendi (p>0.05). Sonuç: İletişim becerileri eğitiminin öğrencilerinin besleyici kişilerarası ilişki tarzlarını geliştirdiği, sanal sosyalleşme ve sanal yalnızlık düzeylerini azalttığı belirlendi.

Aim: The aim of this study was to assess the effect of communication skills training of nursing students and its effect on their virtual and interpersonal relationship. Material and Method: The study pre-testpost-test in single group quasi experimental design was carried out at the Nursing Department of a university in April-June 2016. Instruments used in this study were Personal Information Form issued in accordance with the literature reviewed, Interpersonal Relationship Style Scale, and Virtual Environment Loneliness Scale. The study was carried out with 71 voluntaries 1st class undergraduates of nursing department. Data collection instruments were applied to these undergraduates (pretest), and a 10-week communication skills training was given to them using methods such as presentations, role play, and debate. Post-test was applied one week after the 10th session. Descriptive statistics and Paired Sample T-Test were used in the assessment of the findings, and level of significance was found out to be p&lt; 0.05. Results: It was determined that 78.9% of the subjects were female, 78.9% of them had close friends, and that undergraduates spent approximately 4.52&plusmn;3.25 hours daily on virtual platforms. It was found out that there was a significant difference between Interpersonal Relationship Style Scale nourishing relationship style sub-dimension pre-test (30.28&plusmn;4.92) and post-test (34.89&plusmn;6.88) scores (p&lt;0.05); however, it was found out that there was no significant difference between pre-test and (15.04&plusmn;8.72) and post-test (12.91&plusmn;5.34) scores of frustrating relationship style sub-dimension (p&gt;0.05). It was also determined that there was a significant difference between the pre-test (26.71&plusmn;6.13) and post-test (24.63&plusmn;6.47) scores of Virtual Environment Loneliness Scale socializing sub-dimension, and between pre-test (17.47&plusmn;3.81) and post-test (16.28&plusmn;4.37) scores of loneliness sub-dimension (p&lt;0.05); however, it was determined that there was no significant difference between pre-test (14.78&plusmn;6.17) and post-test (15.16&plusmn; 6.93) scores of sharing sub-dimension (p&gt;0.05). Conclusion: It was found out that communication skills training improved nourishing relation styles of undergraduates, decreased levels of virtual socializing and virtual loneliness.