Japon Bıldırcınlarında Kesim ve Karkas Özellikleri için Çok Özellikli Genetik Parametre Tahminleri ve Damızlık Yaşının Genetik Parametre Tahminleri Üzerine Etkileri
Abstract
Bu çalışmanın amacı, bir ebeveyn sürü 12, 16 ve 20 haftalık yaşlardayken elde edilen bıldırcın sürülerinde kesim ve karkas özelliklerine ait çok özellikli kalıtım dereceleri ve genetik korelasyonların tahmin edilmesidir. Çalışmanın hayvan materyalini Namık Kemal Üniversitesi bünyesinde bulunan 40 baba ve 120 anadan elde edilen toplam 1346 bıldırcın oluşturmuştur. Pedigri kaydı bulunan bıldırcınlar 8 haftalık yaşa kadar büyütülmüş ve kesilmiştir. Araştırmada kesim ve karkas özellikleri olarak kesim ağırlığı, karkas, göğüs, but, kanat, yenilebilir iç organlar ve karın yağı ile söz konusu parçaların oransal değerleri kullanılmıştır. Çalışmada damızlık yaşının artması ile başta kesim ağırlığı, karkas ağırlığı ve göğüs ağırlığı olmak üzere pek çok önemli özellikte artış olduğu gözlenmekle birlikte karkas veriminde ise azalma olduğu belirlenmiştir (tümünde P<0.05). Farklı damızlık yaşlarında elde edilen sürülerde tahmin edilen genetik parametreler ile verilerin bütün olarak değerlendirilmesi ile tahmin edilen genetik parametrelerin birbirine yakın olduğu belirlenmiştir. Bu durumda kesim-karkas özellikleri seleksiyon kriteri olarak kullanılan ıslah çalışmalarında ebeveyn sürülerden elde edilecek test sürülerinin en uygun yaş ya da yaşlarda elde edilmesi önemlidir, ancak bu durumun damızlık değer tahminlerini çok fazla etkilemeyeceği düşünülmektedir. Araştırmada bıldırcınların 8 haftalık kesim ağırlığı, karkas ve yenilebilir iç organ ağırlıkları ile abdominal yağ ağırlıklarına ait kalıtım dereceleri ve aralarındaki genetik korelasyonlar orta ve yüksek seviyelerde bulunmuştur. Sabit bir yaştaki canlı ağırlığın seleksiyon kriteri olarak kullanılmasıyla söz konusu özelliğin kolayca geliştirilebileceği anlaşılmaktadır. Bu şekilde karkas ağırlığında da dolaylı artış sağlanması beklenebilir. Ancak, karkas ağırlığı ile abdominal yağ ağırlığı arasında gözlenen pozitif yüksek genetik korelasyondan (0.70) dolayı uzun süreli seleksiyon uygulaması ile ciddi yağlanma problemleri ile karşılaşılması olası bir durumdur. Canlı ağırlık ya da karkas ağırlığının yerine karkas oranının seleksiyon kriteri olarak kullanılması sonucunda aralarındaki negatif genetik korelasyondan dolayı uzun süreli bir seleksiyon çalışmasında abdominal yağ oranı özelliğinde azalma olması tavsiye edilebilir. The purpose of the study is to estimate multi trait heritability and genetic correlations belonging to cutting and carcass traits on quail flocks which were obtained while a parent flock was on its 12nd, 16th and 20th weeks. Totally 1346 quails obtained from 40 sire and 120 dam existing in Namık Kemal University were constituted the animal material of the study. Quail which have pedigree record were raised up to 8 weeks of age and cut. In the study, as cutting and carcass traits, weights of slaughter, carcass, breast, thigh, wing, edible inner organ, abdominal fat were used with their proportional values. In the study, with the increase of breeder age, with the observations of many significant increase on firstly slaughter weight, carcass weight and breast weight, decreasing on carcass yield was determined (P<0.05 for all). It was determined that estimated parameters were close to each other with consideration of all data with the genetic parameters estimated on flocks obtained on different breeder ages. In this case, it is important to obtain the test flocks on proper age or ages which were going to be obtained from parent flocks on genetic improvement studies of which slaughter-carcass traits used as selection criterion, but it is considered that this situation is not going to has a significant effect on breeding value estimations. In the study, quail’s 8 week cutting weight, carcass, edible inner organ weights and abdominal fat of which belongs to heritability and genetic correlations between them were found medium to high. It can be figured out that with the usage of live weight on a firm age as selection criterion, the mentioned trait can easily be developed. By this way, an indirect increase on carcass weight can be expected. But, it is possible to face with serious lipoidosis problems with long-term selection apply because of positive and high genetic correlation (0.70) observed between carcass weight and abdominal fat weight. As a consequence of using carcass yield instead of live weight or carcass weight as selection criterion, because of the negative genetic correlations between them, on a long-term selection study, it can be advised that there can be decrease on abdominal fat rate trait.